Ga naar de inhoud
Massatoerisme Chichén itza

Opgeslokt door massatoerisme aan de kust van Mexico

(REISVERHAAL) “Niet schrikken: Rob ligt in het ziekenhuis. Hij heeft in zijn voet geslagen tijdens het hout hakken.” Ik kan niet meteen antwoorden. De bizarre woorden dringen langzaam tot mij doorIn zekere zin begint onze vakantie naar de kust van Mexico met dit telefoongesprek. We zouden naar Tsjechië gaan: met Rob, Karin en de kinderen in een huisje naast de skipiste. Deze kerstvakantie stonden sneeuw- en gourmetpret op het programma. Chocolademelk met slagroom bij het haardvuur. Maar soms beslist het lot anders. Thuisblijven is voor ons geen optie, dat moge duidelijk zijn. De besmetting met het reisvirus is té ernstig. Halsoverkop vertrekken we naar Yucatán, Mexico. Tien dagen naar een vier sterren all inclusive resort. De vraag is of dat een verstandige keuze is. Yucatán is mooi en zonovergoten, maar ook druk. We komen terecht in het massatoerisme aan de kust van Mexico. 

Nieuwe liefde

Niet naar Tsjechië 

Als ik de telefoon neerleg kijk ik Eric met grote ogen aan. Dit meen je niet. Wat een ongelofelijke pech! Het is te hopen dat Rob snel en goed herstelt. Ik besluit dat Eric nooit meer zonder stalen neuzen en handschoenen hout mag hakken. Levensgevaarlijk zo’n scherpe bijl… Het wordt ons al snel duidelijk dat de vakantie naar Tsjechië niet door zal gaan. De rit is veel te lang voor een dikke voet. En wij willen ook niet met zijn tweeën in een 11 persoons huisje zitten, terwijl het regent op de skipiste. Ons huwelijk is prima hoor, maar laten we het niet overdrijven!

Zon en palmbomen!

Lastminute naar de zon

In plaats van kerstboodschappen doen, gaan we achter de computer zitten. We zoeken een lastminute naar de zon. Het liefst op een plek waar we kunnen duiken en waar we nog niet zijn geweest. Vertrek op tweede kerstdag en dan 9 dagen. Zoeken, zoeken, zoeken. Het valt niet mee om in de kerstperiode, op zo’n korte termijn, goede tickets te vinden. Alle bestemmingen die je je maar kunt bedenken passeren de revue: Egypte, Gambia, Grand Canaria, Kaap Verdië, Thailand, Costa Rica, Vietnam, Belize, Curaçao, Indonesie. We kijken ook naar IJsland, de Noordkaap, Lapland. Toch de kou in? Zoeken, zoeken, zoeken. 

Uiteindelijk hakken we na een dag internetfrustratie de knoop door. Om half 5 ‘s middags beslissen we, dat we de volgende ochtend om 6:30 uur het vliegtuig vanuit Düsseldorf naar Mexi-iiiiicoo pakken. Een all inclusive in het land van liefde en van zon. Gitaarmuziek, romantiek, duiken op Cozumel, Mayacultuur en relaxen op het strand. Dag kerstbonus, hallo Mexicaanse nacht!

Het vliegtuig naar Mexico

Plastic armbandjes

Na een lange reis, met de nodige vertraging komen we in de loop van de avond aan in het havenplaatsje Puerto Aventuras. Het dorp is een soort toeristengevangenis: een bewaakte poort en hoge hekken. Later blijken onze plastic armbandjes de toegangsbewijzen te zijn. Een massatoerist is makkelijk te herkennen! Natuurlijk willen we dit eigenlijk niet. Zoals ieder ander, voelen ook wij ons hoog verheven boven de massatoerist. Maar er is geen ontkomen meer aan. Het is een feit: we horen erbij. En dat is prima. Dit keer geen verhaal over avontuurlijke, verre reizen. Dit keer een reisverhaal van twee massatoeristen in Mexico. 

De poort van Puerto Aventuras

Tsunami 

Het was een beetje moeilijk in slaap komen gisterenavond. Onze kamer is naast de bar gelegen en pas om 23 uur stopt de muziek. Met een jetlag wordt geen rekening gehouden. Op dit moment sta ik te wachten op de schoonmaakdienst. De wc-pot in de badkamer is vanmorgen overstroomd. Het water bleef lopen en gutste zo te slaapkamer in! Onze handdoeken liggen als dijken op de grond en alle spullen hebben we op het bed in veiligheid gebracht. Gelukkig was het geen grote boodschap…. Pas morgen kunnen we van kamer wisselen. Vandaag moeten we maar ergens anders naar de wc. 

De ongeschreven regels

Heb jij dat ook? Op zo’n eerste dag lijkt het altijd of iedereen de ongeschreven regels van het hotel al kent en jij de enige bent die nog een beetje onwennig rondloopt. Langs het zwembad en aan het strand zijn alle bedjes na het ontbijt al bezet, maar niet door mensen. Het is de Mexicaanse handdoekenmaffia! We zijn te laat.

Lege bedjes met handdoeken

We ontvluchten de maffia en pakken de fiets naar Puerto Aventuras. Even het dorp verkennen. Als door de haven fietsen komen we langs de basins van de Dolphin Discovery. Er zwemmen dolfijnen, zeeleeuwen en zeekoeien (of: manatees). Die laatste hebben wij nog nooit in het echt gezien, dus dat is leuk! Nee, we willen niet met ze op de foto en zwemmen met dieren in gevangenschap staat ook niet op ons lijstje. Maar het is toch leuk om een dolfijn in zijn vrije tijd met een bal te zien spelen. Hij kopt hem naar de man naast ons en piept van plezier. 

Manatees

Maya ruïnes in Tulum

We vogelen uit wat er in de buurt te zien en te doen is. Onze voorbereidingen zijn natuurlijk zeer minimaal geweest. We hebben niet eens een Lonely Planet kunnen kopen en mijn Spaans is ook nog niet opgefrist. Gelukkig is de WiFi goed en spreekt iedereen Engels. Lang leve het massatoerisme aan de kust van Mexico! In het resort worden allerlei tours aangeboden, je kunt een auto huren of met de lokale bus (de colectivo) reizen. Morgen pakken we de colectivo naar Tulum. We reizen morgen zoals de locals: we gaan helemaal “off the beaten track” ;-). 

Op weg naar Tulum

Bij Tulum ligt een beroemde Maya ruïne. De oude stad ligt recht aan de Caribische zee, op een 12 meter hoge klif. Het strand is toegankelijk en wie zin heeft kan een verfrissende duik in de zee nemen. Wij doen dat niet. We sluiten aan in de rij om alle tempels te bewonderen. Tulum is een HELE populaire bestemming. En dat is niet voor niets. Het is indrukwekkend mooi en daarom ook ernstig druk. Desalniettemin is het de moeite waard, al is het alleen om de monsterlijke leguanen te zien. De godzilla’s liggen op de muren van de ruïnes te zonnen en bewaken zo het fort.

De Maya ruïnes in Tulum
Maya ruïnes Tulum
12 meter hoge kliffen, Tulum
Godzilla

Touren door Mexico

Bij terugkomst in het hotel gaan we naar de tour-balie. We willen meer van de Mayacultuur zien! Mexico verlaten, zonder een bezoek aan Chichén Itzá is eigenlijk not done. Deze Maya ruïne is namelijk één van de zeven wereldwonderen. Bovendien krijgen we “an offer we can’t resist”: als we met de bus naar Chichén Itzá gaan, krijgen we “gratis” entree voor de diner-cabaretshow Rauxa. Dat laten wij ons geen twee keer zeggen! Snel douchen en ons klaar maken voor de cabaretshow. 

Als we terugkomen in onze kamer, moeten we een kleine teleurstelling verwerken. De douche is kapot! Dus daar gaan we weer: spullen inpakken en verhuizen. Op deze manier maken we toch een mini roadtrip van onze vakantie! Net op tijd zijn we gewassen en gestreken voor de show van vanavond. En het moet gezegd: de dinershow is supertof! Het eten is lekker, de show professioneel en de wijn smaakt goed. Wat een heerlijke avond!

Bus nummer 90

Ernesto is onze gids voor vandaag. Als je goed luistert kun je zijn rappe Engels met Spaans accent best verstaan. Hij praat veel en kan ook zingen (ontdekken we op de terugweg). We horen de hele dag bij Ernesto. Daarom krijgen we een sticker met zijn naam en nummer 90 op onze borst. 90 is het nummer van onze bus. Hij verzoekt ons dringend om de stickers de hele dag opgeplakt te laten, dan herkent hij zijn kudde het beste.

Bus 90 van Enersto

Als je er niet bij hoort, lach je om mensen die zo’n sticker (of armbandje) dragen. Maar ik kan je verklappen: het went snel, is praktisch en doet geen pijn. We krijgen duidelijke instructies over hoe laat we bij de bus moeten zijn, hoe laat we te eten krijgen en wanneer we naar de wc mogen. Als je met een grote tourbus reist sta je als vrouw trouwens per definitie in de rij bij de toiletten. Maar van de andere kant: je hoort wel ergens bij.

Zwemmen in een cenote 

In de ochtend bezoeken we de koloniale stad Valladolid en nemen we een duik in de cenote Hubiku. Een cenote is een bijzonder natuurverschijnsel. Het is een ondergrondse grot met kraakhelder water. 

De grond in Yucatán bestaat uit kalksteen, waaronder een groot ondergronds rivierenstelsel ligt. Het regenwater sijpelt via de poreuze bodem naar een ondergronds waternetwerk. Op sommige plaatsen is het gesteente ingestort, waardoor cenotes zijn ontstaan. Dit zijn grotten of poelen met water. In Yucatán liggen ongeveer drieduizend cenotes. Sommigen liggen aan de oppervlakte en sommigen zijn ondergronds. Het water is vaak glashelder. Voor de Maya’s waren cenotes heilige plaatsen: toegangspoorten naar de onderwereld, waar soms ook menselijke offers werden gebracht.

Cenote Hubiku

Chichén Itzá

De piramide van de Mayastad Chichén Itzá is ronduit imposant. Wauw, wat een prachtige plek is dit! Geen wonder dat dit één van de zeven wereldwonderen is. Ernesto leidt ons behendig langs alle bezienswaardigheden en geeft ons een uitgebreide geschiedenisles over de heilige plaatsen, de Mayakalender en menselijke offers. Aan het eind van de middag is het zonlicht zacht en de witte wolken tegen de blauwe lucht maken een sprookjesstad van Chichén Itzá. Tenminste, als je de duizenden toeristen weg kunt denken.

Mayapiramide van Chichen Itza
Ruïnes van Chichen Itza
massatoerisme Mexico: Chichen Itza

Tequila-time

Op de terugweg is het blijkbaar tequila-time. Die Mexicanen weten wel raad met alcohol, zeg. Of is dat, omdat de toeristen hiervoor komen? In ons all inclusive resort zitten de eerste gasten al om 10 uur ‘s ochtends te drinken in de zwembadbar. In de middag doet het animatieteam er nog een schepje bovenop met een gezellig bierspel. Blijkbaar hoef je je helemaal niet te schamen als je om 5 uur ‘s middags al niet meer op je benen kan staan! Gelukkig zijn het maar een paar toeristen die zich misdragen, maar mijn aversie hiertegen is erg groot. 

Tequila-time met Ernesto dus. Onze zingende gids. Zou hij zelf ook een paar borrels hebben gepakt? Hij begint te zingen. Serieus waar. Het is hilarisch en eigenlijk ook wel een beetje aandoenlijk. Hij heeft een enorme smile op zijn gezicht en wordt aangemoedigd door de bus: “otra mas, otra mas!”. Dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Tequila sunrise en karaoke in tourbus nummer 90. Beter kan het leven niet worden! 

Tequila museum

Langzaam landen

Langzaam raken we gewend aan het leven op een all inclusive resort. De kerstdagen zijn godzijdank voorbij! De keiharde kerstmuziek (drie dagen lang dezelfde cd) is vervangen door zachte loungemuziek. We weten inmiddels waar we rustig kunnen eten en waar we zonder animatie en andere fratsen aan het strand kunnen liggen. Het kostte ons zeker twee dagen om te landen in Mexico. Dat heeft natuurlijk te maken met ons overhaaste vertrek. En met de ietwat ongewone bestemming voor ons: een druk resort met overal muziek, animatie en luidruchtige toeristen. Je krijgt hier alles inclusief. Maar als je je weg een beetje weet te vinden, is ook hier het leven onder een palmboom vurrukkulluk!

Ons resort: Catalonia Riviera Maya

Duiken

Gisteren was het weer slecht. De hele dag tropische buien. Veel plaats op het strand, dat dan weer wel. Tijd om te lezen, te schrijven en een Netflix serie te kijken. Vandaag is het gelukkig weer mooi. We gaan duiken! Om 8 uur staan we onze duikuitrusting te passen en een uur later zweven we door de Caribische zee. De koraaltuin is mooi, met prachtige zeewaaiers. We zien een schildpad en 4 grote langoesten. Ze houden zich schuil onder de rotsen en trippelen een beetje nerveus op en neer.

Duiken op Cozumel

Cozumel

Eindelijk is het zover: duiken op Cozumel! De wateren rond dit eiland zijn beschermd en beroemd als duiklocatie. Op de laatste dag van het jaar, nemen wij hier nog twee duiken in het diepe. Het duiken loopt niet meteen lekker. Mijn geleende masker loopt steeds binnen een paar seconden vol met water. Ik klaar het verschillende keren, maar dat lijkt een onbegonnen exercitie. Mijn ogen prikken van het zoute water. Ik sein de instructeur en hij tovert een reservemasker te voorschijn. Gelukkig!

“Shit”, denk ik meteen daarna. Dat ding moet natuurlijk nog wel op mijn hoofd terecht komen. Op 12 meter diep… Eric houdt mij vast, zodat we op diepte blijven. De instructeur heeft het masker bij de hand en gebaart mij, het mijne af te doen. Blijven ademen. Dat is het belangrijkst. Ik neem een teug adem door mijn automaat. Concentratie. Adem uit. Adem in. Blijf rustig. Ogen dicht. Masker af. Adem in. Ik duw het andere masker tegen mijn ogen. Ik adem uit door mijn neus en klaar het masker terwijl in mijn hoofd naar achteren beweeg. De lucht duwt het water uit het masker. Adem in. De instructeur trekt de rubberen band om mijn hoofd. Ogen open. Daar ben ik weer.  

De instructeur knijpt in mijn arm: well done, lady. We geven elkaar het ok-teken. Ik zet mijn handpalmen tegen elkaar en maak een kleine buiging naar hem. Ook Eric en ik geven elkaar een ok. We kunnen weer verder. Blij dat dit is gelukt! 

Strand op Cozumel

Mooi koraal

Duiken op Cozumel is absoluut de moeite waard. Overal ter wereld zijn de riffen weer anders en hebben ze hun eigen bijzonderheden. Hier is het koraal nog mooi bewaard gebleven, ondanks het massatoerisme. We duiken tussen en ook onder de rotsen door, vol met gekleurd koraal. We zien reuzenschildpadden, langoesten en (voor het eerst!) een grote, rode krab. Het hoogtepunt zijn de gracieuze adelaarsroggen. Wat een rust en kalmte stralen ze uit! Om jaloers op te worden. De wereld van all inclusive resorts is even heel ver weg. Dit is een hele mooie laatste herinnering aan het jaar 2018! 

Oud en nieuw

Pas om half 8 zijn we terug op onze kamer. In Nederland is de jaarwisseling al achter de rug. Wij zaten op dat moment nog op de veerboot. We maken ons snel op voor het dinerbuffet en sturen vrienden, kennissen en geliefden de beste wensen. Een enkele diehard reageert nog terug. Vorige jaar zaten we in Oman in alle rust te kamperen. Niks geen vuurwerk, niks geen feest. Hoe anders is het dit jaar. De Mexicanen weten wel wat feesten is. Geen vuurwerk, maar wel een knallend nieuwjaarsfeest. We dansen het nieuwe jaar tegemoet.

massatoerisme kust Mexico: Nieuwjaarsfeest

Een nieuwe start

Het jaar begint relaxed en zonovergoten. Het is druk met handdoeken op de strandbedjes, maar met enige moeite vinden we nog twee legen stoelen. Ver van het zwembadkabaal, aan de rand van het resort. Rust. Zachte loungemuziek. Het is een prachtige dag. Warm. Blauwe lucht. Onze nieuwjaarsduik is heerlijk. 

‘s Middags laat ik me verwennen met een uitgebreide massage op het strand. Ik voel de zeewind langs het strandlaken spelen en hoor de meeuwen in de verte krijsen. Totale ontspanning. Ik zak weg en geniet. Wat een fijne start van het nieuwe jaar. Misschien is het all inclusive leven helemaal zo slecht nog niet! 

Dagje aan het strand

Land van al mijn dromen?

Als ik op de terugweg naar de luchthaven mijn plastic armbandje losruk en mijzelf bevrijd van het massatoerisme, zie ik een dun, wit streepje. Bij Eric niet. Hij heeft het bandje vakkundig op en neer geschoven tijdens het zonnen. Bij mij was dat schuiven na twee dagen al niet meer mogelijk. We maken samen de balans op: was Mexico het land van al onze dromen? 

Mexico heeft ontzettend veel te bieden, met als hoogtepunten het duiken, de Mayacultuur en de enorme hoeveelheid cenotes. Het is helaas geen verborgen parel meer. Mexico is druk en op sommige plekken MEGAdruk. Je moet veel moeite doen (heel vroeg zijn) om de druktes te kunnen mijden. Wij zaten midden in het massatoerisme. Maar dat went eerlijk gezegd vrij snel. Je legt je erbij neer. Reizen is immers ook flexibel zijn. We gaan zeker nog eens terug. Mexico is een prima bestemming voor twee weken kerstvakantie. Maar een volgende keer gaan we wel voor een roadtrip. Dan gaan we voor vrijheid, zonder hekken, zonder handdoekenmaffia, zonder plastic armbandjes, stickers en grote tourbussen. Iets minder massa. Iets minder Karaoke.

Ga je liever naar een andere winterzonbestemming? Misschien is Bonaire wat voor jou? Of duiken in Egypte?

Skeletten horen bij de Mexicaanse cultuur
Zonsopkomst op het resort


5 reacties op “Opgeslokt door massatoerisme aan de kust van Mexico”

  1. Wat een heerlijk verhaal weer. Ondanks massa toerisme nodigt dit verhaal mij wel uit hoor om naar Mexico te gaan. Jouw schrijfwijze maakt alles aantrekkelijk ! Heb er weer van genoten !

  2. Ann l reisblog wANNderful

    Fijn om jullie ervaringen te lezen. Soms moet je idd wat inleveren om toch een aantal mooie dingen te kunnen bezoeken. Jammer dat het zo toeristisch geworden is.
    Maar zelf zijn we ook toeristen, we doen allen hieraan mee. Hoe meer mensen op reis gaan naar dezelfde plekken, hoe meer massatoerisme daar natuurlijk. Maar dat zullen we in de toekomst steeds meer erbij moeten nemen. En zoals je zegt: je vindt anderen altijd de ‘massatoeristen’. ?Maar de wereld is voor iedereen.

  3. Wij hebben enkele jaren geleden een rondreis door (een deel van) Mexico gemaakt. Dit was onze route:
    Cancun – zwemmen met walvishaaien
    Isla Holbox – lekker chillen
    Chichén Itzá
    Mérida
    Campeche
    Palenque – bezoek tempel en jungle wandeling
    Cascadas (watervallen)
    Misol-Ha Cascadas de Agua Azul (watervallen)
    San Cristóbal de las Casas (hippie dorp) en bezoek aan 2 Maya dorpen
    Sumidero Canyon – boottocht door de canyon
    Bacalar (chillen aan het meer)
    Tulum – bezoek aan Sian Ka’an natuurreservaat en SFER IK museum

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.