Een roadtrip door Noorwegen: van Zuid naar Noord

(Reisverhaal) Voor iedereen staat de zomervakantie in 2020 in een ander licht dan gewend. Corona heeft het denken over reizen veranderd. Blijven we thuis, in eigen land of toch de grens over? Zuid of noord? Bergen of strand? Vliegen voelt nog niet lekker en drukte vermijden we liever. Dat we op vakantie gaan, staat voor ons buiten kijf. Met de auto naar Noorwegen lijkt ons een heel geschikt en coronabestendig plan. Noorwegen staat al sinds lange tijd op onze bucketlist, tot nu toe kozen we in de zomer altijd voor een verre bestemming. Nu komt het er eindelijk van: een roadtrip door Noorwegen. We beginnen in het zuiden en zien wel waar we terecht komen. Go with the flow!

Goed voorbereid

De voorbereidingen zijn grondig: we doen idioot veel boodschappen, registreren ons kenteken voor de tolwegen en boeken een ferry (met de mogelijkheid om te verzetten in geval van een lockdown). De gang raakt steeds voller met kampeerspullen, alcohol en eten. Drie dagen voor vertrek kan de voordeur niet meer open. De hamstergenen zijn rijkelijk vertegenwoordigd in ons huishouden. Het leven schijnt duur te zijn in Noorwegen en wij Hollanders wapenen ons met een afgeladen Skoda Octavia Combi. Onze fonkelnieuwe rode brandweerwagen zal ons door de barre omstandigheden slepen.

Zoals gebruikelijk zijn de nachten voor vertrek woelig. Als ons leven half is ingepakt, worden we onrustig en raken in een soort hieperdepiepstemming. Alle reiservaring ten spijt, dit is een terugkerend ritueel. Met dit verschil dat ik me deze zomer grinnikend verbaas om onze voorbereidingen. Mijn hemel, wat een hoop zooi in de gang!

Ik word vriendelijk, doch dringend verzocht mij nergens mee te bemoeien. Vakkundig plaatst Eric bakken en tassen in de auto. In 11 minuten is de klus geklaard. In een keer goed. Het past makkelijk. Off we go! Op naar Duitsland voor onze eerste overnachting. 

Overnachting: Hotel Lindas – Oyten/Duitsland

Lees ook onze tips voor de voorbereiding van een vakantie naar Noorwegen

Vis eten in Hirtshals

In anderhalve dag doorkruisen we Duitsland en Denemarken. Hirtshals is (naast de benzinestations) het enige plaatsje dat we in Denemarken aandoen. Daar vertrekt de ferry naar Kristiansand. Door het uitstapje naar de vuurtoren en omliggende bunkers mogen we na afloop van deze vakantie twee nieuwe vlaggetjes op de wereldkaart in onze gang prikken. Jeuh! Bij het Fiskehus in Hirtshals eten we “fiskefrikadellen”. We vragen ons al dagen af wat dat voor bijzonders is, maar het klinkt leuker dan het smaakt. 

In Hirtshals zien we misschien drie gele kentekenplaten. Toch gek, dat je automatisch naar landgenoten zoekt als je over de grens bent. De meeste Nederlanders reizen waarschijnlijk van Kiel naar Oslo. Dat is een overtocht van 20 uur en het scheelt 600 kilometer rijden. Wij zitten momenteel het liefst zo kort mogelijk op de ferry. Het voelt nog erg onwennig om te reizen in virustijden. Ik zet soms zelfs vrijwillig mijn mondkapje op, omdat de Noren zich ogenschijnlijk nergens druk om maken. Mijn handen drogen uit. Je raakt echt heel veel vieze dingen aan als je op vakantie bent. 

Overnachting: Mandal Hotel – Mandal

• 

• 

• 

• 

• 

Verliefd

Het klopt! Na iedere bocht is het uitzicht een nieuwe traktatie. We slingeren door het zuiden van Noorwegen. Op slag verliefd op de witte, houten huizen. Van Mandal trekken we naar Stavanger. We nemen de toeristische kustroute (nummer 44), maar slaan de witte zandstranden over. Te koud. De rotsen zijn hier rondborstig, de omgeving is groen. Bij onze eerste picknick horen we schapen en meeuwen. We kijken uit over fjorden en genieten van de fletse Noorse zon (voor zo lang het duurt). De smalle weg boort zich nu en dan dwars door de rotsen en tussen Stavanger en Tau verdwijnen we geheel onder water. De navigatie raakt er overspannen van. Waar zijn ze? Het zuiden van Noorwegen stelt niet zoveel voor, zegt men, maar wij zijn al verkocht.

Overnachting: Lilland brewery hotel – Tau

• 

• 

• 

• 

• 

In touw

In het stadje Tau is niet zoveel te beleven. Zeg maar gerust helemaal niets. We eten bij Meat & Eat, het enige restaurant op het industrieterrein. Tau is een goede uitvalsbasis voor de beroemde Preikistolen. De enorme rots boven het Lysefjord zullen wij echter niet zien. Eric is geblesseerd aan zijn voet, dus we kunnen de beklimming niet doen. Een gezapige boottocht door het fjord zien we ook niet zitten, bovendien gaat het morgen regenen. Wij bewaren de Preikistolen voor een latere reis, want iets in ons zegt dat wij nog wel eens terug zullen komen voor een roadtrip door het mooie Noorwegen.

Ryfylke

Het is wel een beetje jammer dat het hier zo vaak regent. Vandaag regent het de godganse dag! Ik word er gewoon chagrijnig van. Via de nationale toeristische route 13 (Ryfylke) tuffen we naar het noorden. Dikke grijze wolken hangen dreigend boven ons. Het valt met bakken uit de hemel. Het hoogtepunt onderweg is misschien wel de blauw verlichte, ondergrondse rotonde. Ach nee, dat is flauw. De zwarte staafkerk in Røldal is hartstikke mooi en de “hytter” waar wij slapen bijzonder knus. Een hytter is een soort Spartaanse blokhut met stapelbedden en een tweepits elektrisch kooktoestel. Noren slapen blijkbaar niet graag in een tweepersoonsbed. Er zit niets anders op. Het is de bedoeling dat je zelf je beddengoed meeneemt en de eindschoonmaak doet. 

Overnachting: Vang camping – Gudvangen

• 

• 

Lærdal tunnel

De Laerdal tunnel (tussen Flam en Laerdal) is met 24,5 kilometer de langste tunnel voor auto’s ter wereld. Dwars door een berg! Er lijkt geen eind aan te komen. Die Noren hebben heel wat tunnels (maar liefst 900) en bruggen gemaakt om alle eilanden met elkaar te verbinden. Sommige zijn ware kunstwerken. 

Jotunheimen National Park

Het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van deze dag is route 55 (Sognefjellet) door het Jotunheimen National Park: het dak van Noorwegen. Volgens de Noorse mythologie was dit ooit de plek waar reusachtige trollen woonden. We toeren langs gletsjers, watervallen, rivieren en meren. De hoogste berg is 2.464 meter. De wind is ijzig koud. Toch komen wij helden op de fiets tegen en mensen die hun tentje naast een gletsjermeer opzetten om uitgebreid van de ontberingen te genieten. Wij zijn vooral blij dat het droog is. Normaal gesproken willen we graag blauwe luchten met witte wolken. Nu zijn wij al zeer tevreden als de cameralens droog blijft.

Het is best te doen

Op zich is een roadtrip door Noorwegen niet zo ingewikkeld: camping, kirke, sentrum, kaffe, dusj, toalett. Of iets moeilijker: dagligvarebutikk. Meer heb je niet nodig. Hoewel wij ons ook regelmatig verslikken in de gekke Noorse woorden en ons afvragen wat er wordt bedoeld. 

In het toeristenwalhalla Lom komen wij maximaal aan onze trekken. De middeleeuwse staafkerk is een plaatje. De lucht is blauw met wit en de koffie smaakt heerlijk. De prijzen in Noorwegen vallen ons alles mee. We hadden gelezen dat je zomaar 180 euro voor een diner voor 2 kwijt zou zijn en dat boodschappen een rib uit je lijf kosten. Voor een cappuccino hebben we nog niet meer dan 5 euro betaald en voor 50 euro heb je in een restaurant gegeten. Meestal koken wij zelf, uit onze kofferbak vol Hollandse lekkernijen. De supermarkten zijn ongeveer 1,3 tot 1,5 keer duurder dan wij zijn gewend, maar lang niet zo duur als op Hawaï.

Geirangerfjord

Weer zo’n mooie route! We klimmen over de bergrug en kijken vervolgens recht in het Geirangerfjord. Een smal fjord met hoge rotswanden. Blijkbaar is het een plek waar je bijzondere foto’s kunt maken. Die kerel die daar zo opzichtig aan de rand van de klif een beker koffie drinkt, in zijn onderbroek en badjas, is vast geen toerist. Wij doen een selfie. Zonder badjassen. 

Homlog camping is een kleine plek met eenvoudige hytters langs het water. De eigenaar is een apart geval. Hij hijst zijn broek steeds op en enkele tanden zijn zo te zien al jaren geleden uitgevallen. Ik had een foto van hem moeten maken. Het afrekenen moet contant gebeuren en over schoonmaken wordt niet gerept. We koken op het balkon en hebben een heerlijke, lange avond. De zon gaat pas om half elf onder.

Overnachting: Homlog camping – Geiranger

• 

• 

• 

Trollstigen

Vanuit het Geirangerfjord rijden we richting de Trollstigen, ofwel de trollenladder. Het is een steile afdaling met 11 haarspeldbochten. Het uitzichtpunt is een architectonisch kunstwerk van cortenstaal en beton. De strakke lijnen staan in scherp contrast tot de rotsachtige, natuurlijke omgeving. Wat een fantastische plek! We hangen over de glaswand en zien hoe auto’s en campers omhoog kruipen. Vier schapen dalen af en houden het verkeer steeds weer op. 

Omdat we vroeg vertrokken zijn, hebben we nog genoeg tijd om de Atlanterhavsvegen te rijden. Deze weg langs de Atlantische kust slingert van eilandje naar eilandje en heeft maar liefst zeven bruggen. De Storsisund brug is de langste en hoogste. Een mooi staaltje technisch vernuft. 

Allemannsretten

Langs de route staan heel wat campers klaar voor de nacht. In Noorwegen mag je overal wildkamperen, je hebt recht op vrije toegang tot de natuur. Dit wordt “allemannsretten” genoemd. Vaak betekent dit dat je dicht langs de doorgaande weg staat, maar hier liggen de mooie kampeerplekjes voor het oprapen. Als je op tijd bent natuurlijk.

De rest van de dag brengen de Noren door met hun vishengel. Bij Eric begint het te kriebelen. De vishengel is ook deze vakantie weer ingepakt. In je eentje vissen vind hij echter saai: “Als Kees erbij was geweest, dan waren we hier gaan vissen.” Ik ben geen Kees. Dus we rijden verder. De hengel blijft in de auto. Gelukkig schijnt de zon.

Overnachting: Skogly camping – Eide

Zon in Malvik

We komen aan het begin van de middag aan op de camping. Het is er nog rustig. Onderweg niet veel bijzonders, zeggen mijn aantekeningen. Wat wel bijzonder is, is dat de zon heerlijk schijnt. Ja, je leest het goed. De zon schijnt in Malvik! De korte broeken komen uit de koffer en de slippers worden afgestoft. Ik installeer me in een ligstoel en laat de zonnestralen mijn gezicht verwarmen. Eric is druk in de weer met zijn visspullen. Er ligt een vispier voor de kust, dus vanavond gaat de hengel uit. Helaas wordt er niks gevangen. Ook in de hytter niet. Eric slaapt rechts, ik links. Op zijn Noors.

Overnachting: Storsand Gard Camping – Malvik

Kvaloya

De dag begint vroeg, want we gaan een flink eind richting het noorden rijden. Vanuit Malvik (bij Trondheim) trekken we door naar Holm, waar we de veerboot naar Vennesund pakken. Hier verblijven we op een kleine camping, klaar om morgen de langste Nationale toeristische route van Noorwegen te gaan rijden: de Helgelandskysten.

De schoonmaakster van het sanitair adviseert ons om vanmiddag het strandje op haar eiland te bezoeken. Ze wijst naar de overkant en daarna naar haar pols. Het eilandje Kvaloya staat op de binnenkant van haar arm getatoeëerd. Ze is met recht trots op de plek waar ze woont. De kleine baai is een parel. Een goed bewaard geheim.

Makeel

Na het eten neem ik rustig de tijd om een stukje te typen en foto’s uit te zoeken. Eric pakt zijn hengel om nogmaals zijn geluk te beproeven. Ik heb geen zin om mee te gaan. We hebben de afspraak dat hij de vissen vangt en doodt. Ik maak ze schoon en eet ze op. De laatste keer dat ik dat heb gedaan was volgens mij in Oman, een paar jaar geleden. De belofte dat hij het avondeten zal binnen hengelen, neem ik dus meestal niet zo serieus.

Na een minuut of 10 gaat de telefoon. Of ik een plastic zak wil brengen, want meneer heeft een makreel gevangen. De laptop gaat aan de kant, de visvrouw moet aan het werk. Het is best een flinke vis. Hij beweegt nog af en toe als ik naast hem zit. Volgens Eric zijn het stuiptrekkingen. Op youtube zoek ik naar filmpjes over het schoonmaken van makreel. Getverdegetver. Ik vind het super leuk om een eigen vis in de pan te hebben, maar ook ontzettend goor om zo’n ding schoon te maken.

Gelukkig is er in het “cleaning house” een stoere Viking die ons wil helpen met fileren. Hij heeft vandaag kilo’s vis gevangen, dus deze ene kan er nog wel bij. Hoewel zijn handen zeer doen, maakt hij mooie filets van onze makreel en geeft er nog een extra mee. Daar kom ik mooi mee weg. Morgen eten we vis. Met een fles rode wijn loop ik terug naar het cleaning house. Wie goed doet, wie goed ontmoet.

Overnachting: Vennesund camping – Vennesund

Roadtrip door Noorwegen

De eerste week van onze vakantie in Noorwegen zit er op. Nog twee te gaan. We zijn onderweg naar Lofoten. Iedereen zegt ons dat dat het mooiste stukje Noorwegen is. Nou, dat willen wij met eigen ogen zien. We hebben de flow lekker te pakken. Het lukt ons redelijk om het slechte weer te omzeilen en de zon te volgen. Mooie wandelingen maken zit er dit keer niet in, maar een roadtrip door dit uitgestrekte land is alles behalve een straf. Wij zijn enthousiast!

Meer lezen over Noorwegen?

• Reis naar Noorwegen: we go north! (REISVERHAAL)
• Rondreis Scandinavië: de Noordkaap en beren in Finland (REISVERHAAL)
• 5 x de mooiste autoroutes van Noorwegen
• Op vakantie in Noorwegen: wat bereid je voor?
• Er gaat niets boven een citytrip naar Tromsø!
• Rondreis door het zuiden van Noorwegen (hip & hot blogazine)