Ga naar de inhoud
Neushoorn Chitwan Nepal

Speuren naar neushoorns en tijgers in Chitwan, Nepal

(REISVERHAAL) Na een korte citytrip in Kathmandu vertrekken we naar de binnenlanden van Nepal. We hebben een rit van 6 uur voor de boeg. Het is maar 160 kilometer naar het Chitwan National park, maar wegen hebben het zwaar te verduren onder de chaos van het verkeer. Bussen met pech veroorzaken files; mensen staan met bagage langs de kant. Scooters halen links en rechts in. In Nepal is het nooit saai onderweg. Aan het contante getoeter ga ik waarschijnlijk nimmer wennen. Pokhara is onze uiteindelijke bestemming: de uitvalsbasis voor een vierdaagse trekking door het Annapurna gebied. Maar nu eerst speuren naar neushoorns en tijgers in Chitwan (Nepal).

Lees ook over de start van onze reis : twee weken Nepal: net genoeg voor een eerste indruk

Barahi Jungle lodge

Het contrast met de Barahi Jungle Lodge kan niet groter zijn. Een oase van rust en vriendelijkheid. We worden ontvangen met een verfrissend doekje en drankje. Voor de boottocht bij zonsondergang zijn we te laat, maar we zijn welkom in de bar bij het zwembad. Als we nog iets willen eten, hoeven we maar een seintje te geven. Het voelt koninklijk. De lodge ligt aan de oever van de Rapti rivier, de grens met het Chitwan National Park.

Barahi Jungle Lodge, Chitwan, Nepal
Drankje in de bar
Barahi Jungle Lodge, Chitwan Nepal

Going loco 

Als we om 19.15 uur naar buiten lopen, staat een golfkarretje op ons te wachten. We moeten opschieten voor het traditionele stokdansen van de Tharu. De dorpsbewoners uit de omgeving verzorgen enkele avonden per week een voorstelling. Ik vind dat leuk, tot het ongemakkelijke moment dat de dansers het publiek uitnodigen mee te doen. Meestal is het geen gezicht: harkige Europeanen die, uit de maat, als reuzen rondstampen tussen de soepele, lokale bevolking. “Going local” is tegenwoordig heel populair, maar ik zie dit meer als “going loco”.

Tharu dansers Chitwan, Nepal

Betovering

Na de voorstelling maken we kennis met Gobinda, onze gids voor morgen. Hij neemt ons mee naar een werkelijk betoverende plek voor het diner. Onze monden vallen open. In het Engels zou je dit met recht “jaw-dropping” noemen. Ik zou het graag beschrijven, maar omdat ik de verrassing niet wil verpesten voor andere gasten, laat ik het hierbij. Het was fantastisch! We hebben genoten van de avond, met een lach van oor tot oor.

Olielampjes Bahari Jungle Lodge

Boottocht 

Zoals gisteren afgesproken, stappen we om 6:30 uur in een houten bootje voor een tocht over de Rapti rivier. We zijn met Andy en Sed, een Amerikaanse vader en zoon. De bootman stuwt ons stroomafwaarts voort, met een lange stok, door het ondiepe water. Al snel vraagt Gobinda op een uitermate beleefde manier of Andy onderhand zijn mond wil houden. Hij wil namelijk uitleg geven over het park, de rivier en wat we allemaal zien.

Boottocht Chitwan Nepal

Chitwan, Nepal

Chitwan National Park is een van de grootste trekpleisters van Nepal. In het park van bijna 1000 km2, leven neushoorns, apen, herten en meer dan 500 soorten vogels. Je hebt een portie geluk nodig om een luipaard, wilde olifant of lippenbeer te zien. De grootste attractie zijn de 93 Bengaalse tijgers. Gobinda heeft 4 maanden geleden voor het laatst een glimp opgevangen.  

We zien veel vogels tijdens onze boottocht. Als ik door de verrekijker naar de kade zit te turen, zie ik ineens een enorme neushoorn in beeld. “What the fck!”, roep ik. De neushoorn zet het direct op een lopen. Oeps, sorry. Iets verder gaan we aan wal en wacht ons wederom een verrassing. Voorzichtig lopen we door het hoge gras; neushoorns stormen immers nu en dan voorbij.

Gras in Chitwan Nepal

Neushoorns

Na het ontbijt gaan we meteen verder met een voetsafari. Hop, hop en door! Gobinda luistert af en toe aandachtig met twee handen achter zijn oren of hij neushoorns hoort rennen of briezen. “If we see a rhino, hide behind a big tree.” Hij kijkt er een beetje benauwd bij. Gobinda vertelt niet wat we moeten doen als we een tijger tegenkomen. Waarschijnlijk weet hij dat ook niet.

In de middag maken we ons klaar voor de jeepsafari. Het activiteitenprogramma zit behoorlijk vol. De jeep brengt ons dieper de jungle in. We zien in totaal 4 neushoorns en heel veel gras. In deze tijd van het jaar staat het gras zo’n 2 meter hoog. In maart/april is het zicht beter, dan wordt het gras verbrand om te voorkomen dat alles dichtgroeit. Chitwan is niet druk (wij komen maar 1 andere jeep tegen) en dat is toch wel een grote charme van dit park. Heel anders dan in Afrika.

Jeepsafari Chitwan Nepal
Neushoorn Chitwan Nepal

Bengaalse tijger

De chauffeur stopt, omdat de gids een neushoorn hoort galopperen. Snel springen we op de rand van de jeep om over het gras te kijken. Dan horen we een brul. “Tiger”, fluistert Gobinda. Iedereen staat stokstijf. Geen beweging. Met grote ogen kijken we elkaar aan. Gobinda houdt een wijsvinger voor zijn mond. We zien alleen maar gras om ons heen. Waar zit dat beest? Het blijft stil. Na een tijdje wachten start de chauffeur de motor weer. Ze zitten er wel, maar waar? Het enige dat we vandaag zien zijn voetafdrukken van een tijger.

Speuren naar een tijger
Voetafdruk tijger

Dit is natuurlijk een frutverhaal als je het vergelijkt met wat we twee dagen later horen. Een Fransman en zijn Spaanse vrouw vertellen ons dat ze in Chitwan op de rug van een olifant door het park gingen. (Iets wat wij absoluut niet wilden doen.) Ze waren samen met twee Italianen. Plots steigerden en trompetterden de olifanten. Met een grote brul sprong een Bengaalse tijger uit het gras tevoorschijn. De twee olifanten verstijfden, net als de toeristen op hun ruggen. De Fransman heeft met bibberende handen foto’s gemaakt. De Spaanse kon alleen maar beven van angst. Ze vond het een verschrikkelijke ervaring.

Bandipur 

Dit jaloersmakende verhaal hoorden we toen we aan tafel zaten in Bandipur. Bandipur is een sympathiek bergdorp, waar veel traditionele huizen uit de achttiende eeuw bewaard zijn gebleven. Het centrum is vrij van gemotoriseerd verkeer (en het bijbehorende getoeter), toeristen slenteren door de hoofdstraat. De sfeer is ontspannen en vrolijk. Wij ervaren aan den lijve hoe het is om in een achttiende-eeuws pand te overnachten. De plafonds en deuropeningen zijn laag, waardoor Eric nu twee bulten op zijn hoofd heeft. 

Vanaf ons balkon kijken we uit over de Himalaya. De witte pieken blijven echter verscholen achter de wolken. Zelfs als we de wekker om 6 uur zetten, hebben we pech. Hopelijk brengt de trekking ons meer geluk. Nu snel naar Pokhara voor ons volgende avontuur.

Lees verder: Een trekking door Annapurna Nepal. “Kom op, Van Dongen! Niet zeiken.”

Bandipur
The old inn, bandipur
Uitzicht Bandipur

Ben je op zoek naar meer informatie over Nepal? Lees dan ook onze praktische tips:

4 reacties op “Speuren naar neushoorns en tijgers in Chitwan, Nepal”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.