REISVERHAAL – Vanuit de hak toeren we naar de voet van ItaIië. Tijdens onze vakantie in Zuid-ItaIië is het bloedheet, maar de warmte krijgt nog altijd onze voorkeur boven de regen en modderstromen in het noorden van het land. We zijn vanuit Nederland naar hier gereden en blijven nog wat langer in het (te) warme zuiden. We hoppen langs strandjes, scheuren over bergwegen en bezoeken heel veel castello’s en duomo’s. Als we weer naar het noorden rijden krijgt onze reis echter een nare wending.
Lees ook over de start van onze rondreis door Italië: Plugia Italië: een verhitte rondreis door het Zuiden van Italië
Campingdisco
In de boog van de voet vinden we een heus driesterren “campingdorp”, recht aan het strand. Aan de Ionische zee doen ze niet aan kleinschalige campings. We zijn benieuwd naar de animatie en de disco! Als we om 13.15 uur aankomen, blijken we net te laat om toegelaten te worden. Tijdens de rusturen (van 13 tot 16 uur) mag je niet over de camping rijden. We worden vriendelijk naar de parkeerplaats gedelegeerd en kunnen daar in de schaduw onze meegebrachte lunch nuttigen. We vechten met wespen, doen een Italiaans dutje in onze eigen stoelen en gaan daarna op campinginspectie uit. Onder de dennenbomen vinden we uiteindelijk een prima plekje voor onze tent.
Unboxing
Het “unboxen” van onze daktent is wederom een mini-evenement. Voorbijgangers kijken vol bewondering hoe wij binnen 5 minuten ons luchtkasteel bouwen. Op deze camping, waar mensen met badjassen naar de douche gaan en opa’s en oma’s bruiner dan een reep chocolade zijn, is een daktent een rariteit. Wij duiken nog even in de zee voor de nodige verkoeling, na alle inspanning.
Aan het begin van de avond föhnen Italiaanse jongens hun haren in het toiletgebouw. We verwachten een wilde avond op het campingdorp, maar de camping-disco blijft stil. Op de viersterren-camping verderop is het zo te horen wel feest. Bij ons hangen kleine groepjes jongeren wat tussen de wastafels en flaneren over de camping. Het had erger gekund.
Overnachting : Onda Azzurra camping village
Verkoeling in de bergen
Na 1 nachtje houden we het voor gezien. Bakken op het strand is niet zo ons ding. We gaan naar het Parco Nazionale della Sila om wolven te spotten en zoeken de koele bergen op. Via smalle slingerwegen komen we uit in het centrale deel van het nationale park, waar we verschillende wandelingen kunnen maken. Een tochtje op een ezel kan ook. Heel gaaf natuurlijk, maar we doen het niet. We houden het bij een korte wandeling, want mijn olifantenvoeten houden vocht vast door het warme weer en zijn dik en stijf. De enige wolf die we vandaag zien, zit achter een hek. Op de camping aan het lago Arvo spotten we nog wel een zwarte eekhoorn. Ook leuk!
Lekker eten
Omdat we geen boodschappen hebben gedaan, rijden we naar het naastliggende dorpje Lorica voor het avondeten. In de winter is dit blijkbaar een veelbezocht ski-oord. In de zomer kun je “Piet Plezier” fietsen huren en een rondje op een pony rijden. Het is truttigheid met een grote T. Wel gaaf zijn de blusvliegtuigen die ieder kwartier overscheren om in het meer water te scheppen. In de omgeving zijn veel branden, hoewel wij alleen maar smeulend hooi hebben gezien.
Als we om 19 uur bij de plaatselijke trattoria binnenlopen, zijn we de eersten. “Het stinkt hier Eric.” “Zullen we weggaan?” “Ja, kom. Snel.” We zijn nog geen 10 seconden binnen geweest en vluchten op rap tempo naar buiten. Het voelt heel stiekem. Waarschijnlijk heeft niemand in de gaten gehad dat we binnen zijn geweest. De vergane glorie zag er niet veelbelovend uit en dat is zonde in een land waar je zo heerlijk kunt eten. Gelukkig helpt Tripadvisor ons aan een betere plek en eten we een uur later als koningen van de plaatselijke lekkernijen: formaggio, prosciutto, olive en vino rosso.
Overnachting: camping lago Arvo (mooie camping, maar slecht sanitair)
Bomvol
Het geluid van koeienbellen wekt ons om half 7. De kudde staat tussen ons en het meer. Het verklaart de vlaaien op het strandje. We staan op, pakken onze zooi in en vertrekken naar le Castella. Het stadje ligt ongeveer in de bal van de voet. Het kost wat moeite om een parkeerplek te vinden in de Italiaanse chaos, want het kasteel dat op een schiereilandje voor de kust ligt, is een echte trekpleister. We dachten hier ook een frisse duik in de zee te nemen, maar het strand ligt bommetje vol. Een dj praat plaatjes aan elkaar, zijn stem schalt over het water. Wij gaan liever ergens anders heen. Het badpak onder mijn kleding was achteraf misschien toch niet zo’n goed idee.
Pijpen
Door naar la Cattolica di Stilo. We rijden de bergen in en na anderhalf uur komen we bij het prachtige, Byzantijnse kerkje aan. Wij arriveren een kwartier na sluitingstijd, dus zit er niets anders op om een kop koffie te pakken met een broodje en te genieten van het uitzicht. Geen foto’s van la Cattolica, wel gehannes in het toilet met mijn badpak aan. “Pijpen”, noemden mijn tantes dat vroeger: plassen door een pijp van je badpak. In ItaIië doe je dat met extra handicaps: een eigen meegebrachte wc-rol onder je kin en hangend boven de pot.
Via de bergen naar Tropea
We besluiten de bergpas over te steken richting de bovenkant van de voet. Tropea ziet er namelijk heel vet uit op google: een kustdorp met een strand voor een gigantische klif. De bergwegen zijn niet van al te beste kwaliteit, maar de route is prachtig. We maken foto’s van geiten, olijfbomen, wijnranken en mooie uitzichten. Tegen het eind van de middag rijden we het mierennest in dat Tropea heet. We hadden het kunnen weten. Alle mooie Italiaanse stadjes zijn door het massatoerisme ontdekt en de straatjes zijn overal akelig smal. Ik krijg er regelmatig een hartverzakking van, maar Eric blijft onder alle omstandigheden supercool. “Hier kunnen auto’s door, dus ik ook!”
Op vakantie in Zuid-Italië
Beide campings in Tropea zijn vol, dus we wijken uit naar het buurdorp. We staan ook hier recht aan het strand voor een ruige rotswand. De camping is een beetje zo zo. Het strand idem dito. Een Nederlands gepensioneerd stel vertelt ons dat ze hier 25 jaar geleden ook al waren en dat er nog niets is veranderd. Dit jaar blijven ze maar liefst 6 weken op deze geweldige camping. Dag in dag uit op het strand liggen. Ze hebben de kleur van chocoladerepen. Ik snap dat onze manier van reizen niet voor iedereen is weggelegd, maar zes weken zandkorrels tussen je tenen tellen op het strand, is wel erg lang. Wij houden het na twee nachten weer voor gezien. Tijd voor actie!
Overnachting: Villaggio Formicoli
Italiaanse koffie
Vandaag zijn we er op tijd bij, dus kunnen we onze auto nog kwijt in Tropea. We leren snel. In een tentje aan het strand pakken we een ontbijtje en daarna klimmen we naar de kerk. Een rondje door het dorp en een cappuccino in het centrum. We hebben in Zuid-Italië werkelijk nog nergens slechte koffie gedronken. De Italianen zijn geweldige baristas en de koffie is zo goedkoop, dat je iedere keer in de verleiding komt om er nog een te pakken. We betalen een euro voor een espresso en € 1,20 voor een cappuccino.
Archeologie in Paestum
Als we aan het eind van de dag op camping Athena arriveren, besluiten we om het Museo Archeologico Nazionale di Paestum te bezoeken, voordat we onze daktent uitklappen voor de nacht. Aan het eind van de dag is het niet zo warm en de lichtval extra mooi. In Paestum staan drie van de best bewaarde Griekse tempels ter wereld. De stad is zes eeuwen voor Christus gebouwd. We struinen over het terrein en proberen de bouwwerken zo goed mogelijk op de foto te zetten, voordat de zon onder gaat.
De nacht die daarna volgt op camping Athena is behoorlijk roerig. We staan naast de speeltuin waar Italiaanse terrorkids tot na middernacht los lopen en kabaal maakten. Geen ouder die naar ze zoekt of probeert om ze op bed te leggen.
Overnachting: camping Athena
De beroemde Amalfikust
We waren gewaarschuwd: het is erg druk langs de Amalfikust. Inmiddels kunnen we dat bevestigen. Kansloos om daar in augustus op de bonnefooi naar toe te gaan! Ha, ha, stelletje opportunisten die we zijn. Het is aansluiten in de lange kronkelende file langs de rotsen. Stoppen kan haast nergens, laat staan je auto parkeren en uitstappen. Nee, dit is echt een slecht idee in het hoogseizoen.
Pompeï
We komen een paar dagen eerder dan gepland aan in Pompeï. Het is mazzel dat we het terrein op kunnen, zonder vooraf gereserveerde tickets. Wat zijn deze ruïnes groots en indrukwekkend! Een hele stad die 2000 jaar geleden werd verrast door de uitbarsting van de Vesuvius. Goed bewaard gebleven huizen, straten en fresco’s. Het amfitheater, de kathedraal, het centrale plein; dit is echt een unieke kijk in de geschiedenis. Iedere archeoloog zou hier toch willen werken?
Waar je niet wil werken is op de campings aan de overkant van Pompeï. De reviews op google spreken over een komen en gaan van dames van lichte zeden. Daar gaan wij maar niet overnachten, veel te onrustig. Het valt niet mee om in deze regio een fatsoenlijke slaapplek te vinden. Bij de Amalfikust is alles vol, rond Napels zijn weinig campings. Uiteindelijk komen we uit bij een meer net boven Rome.
Pech onderweg
Onderweg worden we verrast door autoproblemen. Dit is weer zo’n dag, die allerlei onverwachte wendingen neemt. We horen ineens een sissend geluid, waarna de motor kracht verliest en gaat fluiten. Het EPC lichtje in het dashboard gaat branden. Eric vermoedt dat de turbo het heeft begeven. We stoppen langs de kant van de weg op het moment dat we weer bereik hebben en naar de leasemaatschappij kunnen bellen. Het is zaterdagavond, fijne timing. Na telefonisch overleg rijden we door naar een camping, waar we om half 10 ‘s avonds in het donker aankomen. Eerst eten en karaoke op de camping. Morgen zien we verder.
Lago Bracciano
Het weekend brengen we door aan het lago Bracciano, een vakantieplek waar voornamelijk Italianen komen. Op de camping zijn veel vaste plekken, die in Nederland ontruimd zouden worden vanwege achterstallig onderhoud of instortingsgevaar. De sfeer is sympathiek en super kitch met schommelstoelen, partytenten en prieeltjes. Je merkt dat we noordelijker komen, want er wordt meer Engels gesproken. Althans, het wordt geprobeerd. We hebben het naar onze zin en maken ons vandaag nog geen zorgen.
Overnachting: camping Vigna di Valle
Vakantie Zuid-Italië: frustraties
Op maandag gaan we op zoek naar een garage die onze auto kan maken, maar dat blijkt een hachelijke onderneming. De eerste garage is dicht. De tweede heeft geen tijd en stuurt ons door naar een derde Skoda-dealer die pas vrijdag tijd heeft om een eventuele reparatie uit te voeren. In de tussentijd stuurt de leasemaatschappij ons van het kastje naar de muur. Er is geen huurauto beschikbaar en de daktent maakt het verhaal nog een tikkeltje ingewikkelder. We zitten inmiddels in de buurt van Cinque Terre en bezoeken deze schitterende dorpjes, terwijl de frustratie over de kapotte auto oploopt. Onze vakantie naar Zuid-ItaIië krijgt in het noorden een nare wending.
Lees ook over het vervolg van onze rondreis: Rondreis door Frankrijk en Italië: onverwachte wendingen
Goede morgen Claudia en Eric.
Hopelijk gaat het helemaal goed komen met de auto zodat jullie onbezorgd deze schitterende rondreis kunnen voortzetten. En wat hebben jullie Claudia toch hele moderne tantes.
Heel veel groetjes tante Jeanne
Wij genieten van jullie verslag en mooie foto’s
Die gekke tantes, wisten wel hoe van een verjaardag of vakantie een feestje moesten maken!
prachtige foto’s , geniet ervan .
Spijtig voor de pech met de wagen ,
Hopelijk komt het vlug in orde ,
Veel groeten ,
Anthony
Succes met de auto en een relaxt vervolg van jullie vakantie hoop ik. Voorlopig word ik nog niet zo jaloers als bij jullie andere reisverhalen. Heet en druk Italie in augustus lijkt het.
Maar goed jij als antropoloog bent vast verrukt van wat je op de campings kunt observeren. Kijken en bekeken worden met jullie daktent!
Fijne vakantie nog!
Tineke
Haha. Nee, dit is niet echt your cup of tea.
Mooie trip in een wel heet Z-Italie. Hopelijk alles snel in orde met de auto..
Ruddy
Heerlijk om jullie reisverhalen te lezen. Nog zoveel te ontdekken!