Camperreis door Australië: 4 weken down under!

(REISVERHAAL) We zijn onze camperreis door Australië begonnen in Cairns en zakken in vier weken af naar Brisbane. In dit reisverhaal nemen we je mee in de tweede helft van onze camperreis door Australië. Naarmate we zuidelijker komen, wordt het iets frisser, maar gelukkig zien we de zon nog regelmatig. We maken een uitstapje naar de wereldberoemde Whitsunday Islands en komen eindelijk kangoeroes tegen, maar we krijgen ook te maken met creditcardfraude en een verschrikkelijk happy hour.

Deze camperreis door Australië maakt onderdeel uit van een wereldreis van een jaar. We begonnen in Namibië en de wildernis van Botswana, vervolgens genoten we van het eilandhoppen op de Seychellen, daarna reisden we vijf weken door Maleisië. En nu dus Australië!

Lees over de start van onze reis door Australië: De oostkust van Australië – roadtrippen van Cairns naar Brisbane

Wallaman waterval

Het mooie van een camperreis langs de Australische oostkust is dat je strand en zee steeds kunt combineren met het verblijven in de groene binnenlanden. Vanuit Lucinda aan zee rijden we naar de Wallaman waterval in het Girringun National Park, het is de hoogste “single drop” waterval van Australië (268 meter). Via een steile wandeling lopen we 228 meter naar beneden om de onderkant te zien. Het water stort de afgrond in. Wat een indrukwekkend natuurgeweld! De grootste uitdaging van de wandeling zit hem natuurlijk in de terugweg naar boven. Volgens mijn stappenteller zijn het maar liefst 63 verdiepingen.

Big Crystal Creek

Na een lunch vervolgen we onze camperreis door Australië naar Big Crystal Creek in het Paluma Range National Park. Het kamperen in nationale parken vinden wij iedere keer helemaal top. Je maakt een account aan en moet vooraf online betalen. Het kost voor twee personen maar 14 AUD (€ 10,-) per nacht, de plekken zijn ruim en groen, de toiletten en (koude) douches altijd netjes schoon. Voor vanavond hebben we hout gekocht, dus Eric kan een gezellig vuurtje maken.

Eerst gaan we zwemmen in de kraakheldere kreek. Het water is ijskoud, maar daar zijn wij tegenwoordig professionals in: adem in, adem langzaam uit. Herhaal. Of: plons! (Met een klein risico op een hartverzakking.) We hebben een duikbril bij ons om onder water te kunnen kijken en zien een paar flinke vissen. Na enkele rondjes snorkelen warmen we onszelf op op de warme rotsen en daarna maken we ons klaar voor de avond. Dit is echt een fijne plek!  

Overnachting: Big Crystral Creek Camping Area (1 nacht)

Horseshoe Bay

Na het zoete water is het tijd voor zout water. Bij Horseshoe Bay worden we verrast door een mooie baai, waar het blijkbaar ook mogelijk is om te snorkelen. Dat doen we niet. We wandelen een stukje langs het water en over de rotsen, nemen een ijsje en aan het eind van de middag gaan we terug voor de zonsondergang. Het is langzaamaandag.

Als de volgende ochtend ontwaken horen en ruiken we hoe de Australische ‘grey nomads’ ontwaken. Op deze camping is de gemiddelde leeftijd rond de 80 jaar, schat ik in. Rokend en hoestend worden de buren om ons heen wakker. Dat klinkt niet best! Nu begrijp ik waarom we bij de receptie maar met een persoon tegelijk naar binnen mogen, blijkbaar lopen de coronacijfers weer op in Australië en dat maakt sommige mensen ongerust. Wij maken ons niet zo’n zorgen, we zijn de hele dag in de buitenlucht en als we iemand horen snotteren, lopen we er met een boog omheen. Dat zijn zo’n beetje onze huidige preventiemaatregelen. 

Overnachting: Horseshoe Bay Resort (1 nacht)

Airlie Beach

Airlie Beach staat bekend als “the heart of the Great Barrier Reef” en is de toegangspoort tot de Whitsunday Islands. We blijven drie nachten, zodat we een tour kunnen doen naar het mooiste strand ter wereld (zegt men hier). We hebben vandaag echter onze dag niet. Ik kom erachter dat iemand met mijn Revolut creditcard inkopen heeft gedaan bij AliExpress. Er is een afschrijving gedaan van € 102,- en een van € 80,-. Damn!!

Voor iedere camping die we boeken moeten we onze creditcardgegevens invullen of telefonisch doorgeven, nogal fraudegevoelig. Via de app heb ik contact met het helpcentrum van Revolut en ik krijg de instructie mijn creditcard te vernietigen. Mijn geld heb ik de volgende dag terug, maar mijn fysieke kaart is foetsie. Het is niet het einde van de wereld, omdat we andere kaarten hebben, maar handig is anders, want met deze hebben we geen wisselkoers of pinkosten.

Een uur later krijgen we een mail met het bericht dat onze tour (overmorgen) naar de Whitsunday Islands is geannuleerd. We kunnen geld terugkrijgen of op een latere datum gaan, maar dat past niet in ons reisplan. Balen! Trek het pak wijn maar open, dit verdriet moet verdronken worden.

Whitsunday Islands

We staan om half 7 naast ons bed omdat ‘de beste vistijd’ vandaag op de vroege ochtend is. Maar Eric heeft vannacht bedacht dat we eerst naar ZigZag Whitsundays rijden, om te vragen of we vandaag (in plaats van morgen) met de excursie mee kunnen. Wie weet is er nog plaats en dan kunnen we toch naar dat geweldige strand.

Anderhalf uur later zitten we op de boot om te gaan snorkelen bij Chalkies beach en daarna te luieren op het zijdezachte Whitehaven Beach. Het poederachtige zand bestaat voor 98% uit zuiver silica, waardoor het heel zacht is en geen warmte vasthoudt. Het zand maakt een piepend geluid als je eroverheen loopt of wrijft met je handen. Nooit eerder hebben wij naar zand geluisterd! Of misschien toch? In 2007 zijn wij ook op dit strand geweest, toen was het vast niet anders dan nu.

Tijdens een korte wandeling naar het uitzichtpunt op het eiland komen we in gesprek met een Frans stel, en wat blijkt? Ze zijn een jaar op wereldreis en in januari gestart in Midden-Amerika. We wisselen ervaringen uit, delen onze hoogtepunten, bevragen elkaar over de manieren van het reizen en vragen om tips. Wat een enthousiasme! Super leuk. Helaas vertrekt onze boot en moeten we het gesprek afbreken. Iedere dag op deze reis is te kort. 

Alarmbellen

We gaan alsnog een ochtend vissen en de middag besteden we aan het vooruitplannen van onze reis. Eric probeert contact te zoeken met de Rabobank. Dat kost hem 2 uur. Het bereiken van de klantenservice is werkelijk een drama. We zagen een vreemde afschrijving op Eric’s mastercard, dus onze alarmbellen gingen rinkelen. Het bedrag was weliswaar teruggestort, maar die wisseltruc kostte ons € 15,- aan koersopslag en -verschil. Als hij eindelijk de goede persoon aan de lijn krijgt, is het binnen 2 minuten geregeld: “O ja, dat gaat wel eens verkeerd. We gaan het corrigeren.” Een beetje verwonderd kijken we elkaar aan. Nou ja, gelukkig hoeft de kaart niet geblokkeerd te worden, want op een gegeven moment zijn we door onze voorraad heen.

Overnachting: Tasman Holiday Parks – Airlie Beach (3 nachten)

Kangoeroes

Het aantal kangoeroes dat we deze reis hebben gezien valt nog op een hand te tellen (los van de dode langs de weg). We kregen laatst de tip om naar Cape Hillsborough National Park te gaan, daar zouden kangoeroes op het strand komen. De camping ligt recht aan het strand, bij de receptie wordt ons verteld dat we om 6.10 uur in de ochtend op het strand moeten zijn om de zonsopkomst met kangoeroes te zien. De kangoeroes van Cape Hillsborough dragen schijnbaar horloges.

Oh nee, ze worden op dit tijdstip door een medewerker van de camping gevoerd. Om 5.50 uur gaat onze wekker. Het gaat er georganiseerd aan toe op het strand: toeristen moeten achter de pionnen blijven, mogen geen flits gebruiken en de dieren niet aaien. De kangoeroes mogen wel komen waar zij willen. Als ze genoeg hebben gegeten, huppen ze over het strand terug naar het bos. Een paar kangoeroes blijven wat langer hangen. Het is een beetje dierentuin, maar de zwarte silhouetten tegen de oranje achtergrond geven een geweldig beeld.  

Overnachting: Cape Hillsborough nature tourist park (1 nacht)

Fardooleys

Het is een dag om kilometers te maken, we zitten zeker 5 uur in de camperbus. Tanken, boodschappen doen. Weinig spannends aan. Eric heeft via de WikiCamp app een camping in de buurt van Rockhampton gevonden. In de stad brengen we een kort bezoek aan de gratis dierentuin, waardoor we in ieder geval een koala hebben gezien. Daarna door naar Fardooleys Bush Camp, waar iedere dag om 5 uur een happy hour rond het gezamenlijk kampvuur wordt beloofd. Echt iets voor Eric. Ik sla dit soort dingen liever over, maar ik stap over mijn drempel en ga mee. Meestal vind ik het uiteindelijk wel gezellig.

Bh’s en petjes

We stappen binnen in de ‘kroeg’ waar we aan de bar kunnen gaan zitten of in de leren bankstellen langs de kant. We vinden een plekje tussen de kussens in de beige leren hoekbank. Boven mij hangt een rijtje petjes en twee bh’s. Er staat een enorme tv tegen de muur, met daarop videoclips van countrymuziek uit de jaren zestig. De kwaliteit van het beeld en geluid is ook uit die tijd. Op de andere bank zit een stel koffie te drinken, op de barkrukken zit een groepje van 4 jongelui met een biertje. Naast mij staat een man, die het zo te zien ook niet makkelijk vindt om contact te leggen tijdens happy hour in een campingkroeg. De eigenaren Robyn & Peter praten bij de bar met twee gasten. Het tapijt dat op de grond ligt ruikt muf.

Robyn warmt hapjes op in de magnetron. Ik voel me giga ongemakkelijk met mijn meegebrachte colaatje, in die vreselijke bank. Het kampvuur ontbreekt. De magnetronhapjes breken het ijs: “Where are you guys from?” vraagt Robyn. “Why don’t you come sit with us?” Je zou dit iedere avond met je gasten moeten doen, zeg. Lijkt mij echt hel. We pakken er een nepleren barkruk bij en maken een praatje met de grey nomads aan de bar. Het gesprek gaat over de boerenprotesten in Nederland, Australië, reizen, de onzin van coronamaatregelen en wat we vanavond eten. En dat is een uitstekend moment om af te ronden: we moeten nu echt onze groene bonen gaan klaarmaken!

Overnachting: Fardooleys Bush Camp (1 nacht)

1770 en Bundaberg

Het dorp Seventien Seventy is genoemd naar het jaartal waarop Captain Cook aan land kwam en Australië ontdekte. We gaan naar het uitzichtpunt op de kliffenkust en hopen walvissen te zien. Het blijft bij goede hoop. Het is laagtij, waardoor in de baai zandbanken te zien zijn en overal boten op het droge liggen. Dit is weer een ontzettend mooi stukje kust. Ook bij Agnes Water maken we een wandeling naar een uitzichtpunt, maar spotten helaas geen walvissen.

De volgende dag gaan we naar Barolin in Coral Cove waar het mogelijk is om te snorkelen, maar het water is daarvoor te wild. En het is behoorlijk fris! Verderop, in Burnett Heads, takteren we onszelf op fish and chips. Het is de tweede keer dat we ‘buiten de deur’ gaan eten. De eerste keer was bij aankomst in Cairns, toen we de camper nog niet hadden opgehaald. We koken het liefst zelf, dat is het beste voor de gezondheid en de portemonnee. Bovendien waardeer je een uitje op deze manier meer. Samen naar de friettent in Australië is het ongekende hoogtepunt van vandaag.

Overnachting: Traveller’s Rest 1770 (1 nacht) en Burnett Heads Lighthouse Holiday Park (1 nacht)

Hervey Bay

Hervey Bay is een beroemde kustplaats in Australië. Vanuit hier kun je naar het prachtige Fraser Island gaan of walvisexcursies doen. In 2007 gingen wij twee dagen met een georganiseerde tour naar Fraser Island. Het schipwrak, de dingo’s, duinen en meren kan ik me nog goed herinneren. Voor de gelegenheid heb ik wat foto’s uit de oude doos opgezocht!

Dit keer gaan we niet naar Fraser Island, maar doen de was op de camping. In de rubberen rand van de wasmachine vind ik een tweedollar munt. Yessss!! Tot nu toe hebben we in ieder land een geluksmunt gevonden, een rand in Afrika, een roepie in de Seychellen, 10 ringgit-cent in Maleisië. En nu dus de hoofdprijs: maar liefst twee dollar! Vanzelfsprekend bewaren we ze allemaal. Hopelijk hebben we straks een geluksmuntenverzameling uit alle landen waar we tijdens deze wereldreis zijn geweest. Dat zou cool zijn.

Eric heeft het plan om morgen te gaan vissen vanaf de Urangan Pier. Als we gesetteld zijn op de camping, lopen we ernaartoe. De pier is 1 kilometer lang en werd vroeger gebruikt voor de mijnindustrie, nu is het een populaire visplek. Het lijkt wel dat alle Australiërs dol zijn op vissen; man, vrouw, jong, oud, iedereen doet mee. Er staat een flinke wind en we waaien volledig uit onze broeken. “Denk maar niet dat ik hier morgen in de kou ga zitten.” waarschuw ik Eric.

Planningssessie

Eric heeft zich ook bedacht en zo komt het dat we in Hervey Bay niet gaan vissen, maar aan de slag gaan met het plannen van het vervolg van onze wereldreis. We zijn een hele dag aan het zoeken naar gunstige tickets en klimaattabellen, vragen offertes op voor campers en boeken accommodaties. Hoe vroeger we boeken, hoe gunstiger de prijzen. We zitten in onze witte bus en komen er alleen uit om naar het toilet te gaan. De schuifdeur gaat open als de zon doorkomt (warm) en weer dicht als het gaat waaien (koud).

Eric prepareert een tot in perfectie doorontwikkeld bakje Illy-cappuccino: veel oefening heeft kunst gebaard! Aan het begin van de reis was de melk luchtig, met grote luchtbellen, tegenwoordig worden die eruit geklopt en krijg ik van mijn barista een laagje lobbig melkschuim. De volgende fase is een mooi figuurtje in de melk. Als hij het onder de knie heeft, laat ik het jullie weten, vanzelfsprekend met foto.

Kunstgras

Tijdens zo’n dag op de camping heb je ook tijd om je buren uitgebreid te bestuderen. Australiërs vissen niet alleen graag, ze vinden kamperen ook geweldig. We hebben ons laten vertellen dat zo’n beetje iedere Australiër tijdens de pandemie heeft geïnvesteerd in een kampeermobiel. Waar in Nederland de camper veruit favoriet is, zijn het hier de uitschuifbare caravans of off-road exemplaren. Hoe groter, hoe beter. Van een bladblazer of boormachine (om de speciale haringen in te draaien), kijken we niet meer op. Vandaag zie ik echter iets nieuws: kunstgrasrollen! Hoe verzin je het? Ik ga op vakantie en neem mee: twee rollen kunstgras. Caravan neerzetten, kunstgras uitrollen, tafel en stoeltjes uitstallen. Het kan te gek, toch?

Toekomstplannen

Onze planningssessie heeft de volgende toekomst opgeleverd: over een paar dagen gaan we naar Tasmanië en daarna vliegen we naar Sao Paulo om de Braziliaanse Pantanal te bezoeken. Vervolgens gaan we door naar Uruguay en daarna naar Santiago de Chili. Daar willen we weer een camper huren voor het noorden van Chili en Argentinië. Waarschijnlijk zijn we na dit wildkampeeravontuur toe aan vakantie. We denken aan het huren van een appartementje in Curaçao. Het is dan november en het zou best kunnen dat we tegen die tijd weer een booster nodig hebben. Wij hopen dat het in Curaçao te regelen valt om hem ook officieel te registreren. Na Curaçao gaan we naar Colombia en daarna naar Midden Amerika. We hebben een heel zwaar leven.

Overnachting: Windmill Caravan Park – Hervey Bay (2 nachten)

Camperreis door Australië

De laatste camping die we aandoen tijdens onze camperreis door Australië is het Habitanoosa everglades ecocamp. Het ligt recht aan het Lake Cootharaba en aan de rand van het Toolara State Forest. We zetten de camper in de verste uithoek van de camping, tegen de bosrand aan. Daar komen de meeste kangoeroes en dat vinden we tof. Aan het eind van de middag hoppen ze om ons heen. Sommige vrouwtjes hebben hun buidel gevuld. De mannetjes zijn indrukwekkend groot als ze op hun achterpoten gaan staan. Je kunt ze maar beter niet uitdagen voor een kickbokswedstrijd! Het barst ook van de vogels, kookaburras scheren over onze hoofden en zitten breed lachend in de boom naast ons te schooien om een boterham met hagelslag. Het is een prachtig kabaal.  

See you mate!

Bij Noosa Heads maken we een laatste wandeling langs de kust. Het is mooi weer en we zien voor het eerst een vol strand. Surfers liggen in de golven te wachten op een goede golf. In het noorden liggen mensen (bijna) niet aan het strand of in de zee vanwege de krokodillen, hier is dat gevaar er niet.

We genieten van de uitzichten en nemen afscheid van de Sunshine Coast en de Great Barrier Reef. Helaas worden we niet uitgezwaaid door koala’s. Ze zijn sinds april dit jaar niet meer gezien in het nationale park van Noosa. De camping kangoeroes nemen deze taak gelukkig wel op zich. Wij gaan ons klaarmaken voor een camperreis op Tasmanië!

Overnachting: habitatnoosa everglades ecocamp (2 nachten)

Lees hoe wij verder reizen door Tasmanië: Alleen dwazen gaan in de winter kamperen in Tasmanië en Reis door Tasmanië: criminelen, spoken en duivels

Ook mooi: de westkust van Australië

Mocht je inspiratie zoeken voor jouw reis naar Australië, dan is westkust ook het overwegen waard. Wij reisden in 4 weken van Perth naar Darwin en vonden het een hele mooie route, geschikt om in onze zomer te doen. Ik schreef enkele praktische blogs en reisverhalen over onze ervaringen:

• 4WD met daktent Australië: 10 toffe routes in het westen
• Handige tips! Kampeerplekken aan de westkust van Australië
• West-Australië: top 5 van plekken die je absoluut niet mag missen
• Levensreddende tips voor kamperen in (West-)Australië
• Offroad langs de Westkust van Australië
• Een ruige roadtrip door het oneindige West-Australië
• We rijden de legendarische Gibb River Road
• We verkennen het Northern Territory: op zoek naar Salties.

Ps. Ik maak gebruik van affiliate-links. Als je via de links of banners op mijn blog naar bijvoorbeeld booking.com gaat en een accommodatie boekt, ontvang ik een kleine commissie. Ik houd daarmee deze site in de lucht, jij betaalt niets extra. Win-Win. Thx voor de support!